انسانی زیادی انسانی

فیلم میبینم و پا به پای شخصیت‌ها حس میگیرم... بغض و نفرت و لذت... هرشب به فیلمی‌که دیدم فکر میکنم و هر صبح تلاش میکنم از چیزی که دیدم و شنیدم و حس کردم توی زندگیم استفاده کنم... مثلن موقع پختن پای سیب... یا دستمال کشیدن در یخچال... دم کردن چای... شستن حجم بشقاب‌ها و لیوان‌ها...

چرا میگن 00:00 ساعت عاشقی ه؟ به نظر من 01:01 بیشتر بهش میاد ساعت عاشقی باشه... آخه مگه گنجایش چی رو داره اون صفر؟

داشتی بهم میگفتی یک زن معمولی نیستم... هیچوقت نبودم.. . نمی‌دانستم ته منظورت چیست؟ از روی تحسین میگفتی یا عکسش... ولی تا الان بهش فکر کردم... چه چیز معمولی‌‌‌ای توی زندگیت میخواستی که من نداده بودم به تو؟ چه چیز غیر معمولی در زندگیت داشتی که از طرف من به تو تحمیل شده بود...

کاش کف هرم بودم... اون پایین. . ته ته... کاش هیچی برای از دست دادن ندلشتم... رها میجنگیدم.. دلخوش به داشته‌های اندکم نمیشدم... کاش با همه وجودم میرفتم... راه‌هایی محدودی کاش میداشتم... یا می‌رسیدم یا...